بررسی برخی آنزیم های آنتی اکسیدان و شاخص های استرس اکسیداتیو در افراد دارای سندرم متابولیک در مقایسه با افراد سالم

مقدمه و هدف: سندروم متابولیک در اکثر جوامع با شیوع بالایی وجود دارد که زمینه ساز بسیاری از اختلالات از قبیل دیابت نوع 2 و پرفشاری خون می باشد. استرس اکسیداتیو و التهاب از عوامل مؤثر در پاتولوژی این بیماری است. تأثیرات جنس، سن، نژاد، تغذیه و شیوۀ زندگی در بروز این اختلال مهم می باشد. این مطالعه با هدف بررسی برخی از آنزیم های سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و تعدادی دیگر از فاکتورهای دخیل در استرس اکسیداتیو در مبتلایان به سندروم متابولیک انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه روی 37 فرد با سندروم متابولیک و 31 نفر سالم انجام گرفت. نمونۀ خون در حالت ناشتا گرفته شد. نمونه های سرم و گلبول قرمز تهیه شد. پروفایل لیپیدی، اسید اوریک، مالون دی آلدئید و گروه های تیول در سرم نمونه ها اندازه گیری شد. آنزیم های آنتی اکسیدان شامل سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، و کاتالاز در نمونه های گلبول قرمز سنجش گردید. نتایج: غلظت گلوکز و تری گلیسرید سرم در بیماران سندروم متابولیک به طور معنی داری بالاتر از افراد سالم بود، در میزان کلسترول، hdl-c و ldl-c تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. در میزان سرمی فاکتور های اسیداوریک، گروه های تیول، مالون دی آلدئید نیز بین دو گروه اختلاف معنی داری دیده نشد. فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، و کاتالاز در گلبول های قرمز بیماران مبتلا به سندروم متابولیک به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان داد (مقدار p به ترتیب برابر با 02/0و 01/0 و 03/0).  نتیجه گیری: کاهش فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز نشان دهندۀ تضعیف سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در سندروم متابولیک می باشد. این فرایند می تواند زمینه ساز التهاب و سایر عوارض سندروم متابولیک باشد. تقویت سیستم آنتی اکسیدانی با مصرف مواد طبیعی احیاکننده می تواند در بروز عوارض ناشی از استرس اکسیداتیو مفید باشد.